La Grande Finale van...

Anja stond midden in het leven, ze had de halve wereld over gereisd en overal vrienden voor het leven gemaakt. Haar vrienden waren haar familie geworden. Een Rotterdamse dame, pur sang.

Vanaf het moment dat Anja te horen kreeg dat zij niet meer zou genezen, is zij gaan nadenken over haar afscheid. Ze wilde graag thuis zijn en er werd een Zorgen-voor-Anja groep opgericht. Liefdevol werd zij verzorgd in alle opzichten. Een dankbare intensieve en soms zware taak voor de geliefde vriendengroep. Ook haar afscheid werd besproken. Ze heeft haar eigen kist laten maken waar een stukje van haar leven op geschilderd is.

Anja wilde een knalfeest als afscheid. Anja wilde persé geen afscheid op haar crematie. Zij wilde daar zelf helemaal niemand bij. Onder haar regie werd een groot feest georganiseerd. Via de sociale media en WhatsApp werden de genodigden op de hoogte gebracht met een boodschap die Anja zelf geschreven had.

Jammer genoeg lukte het haar niet meer om hier in leven bij te zijn. Op de dag van de euthanasie waren haar vrienden van de Zorgen-voor-Anja groep bij haar. Een intensieve en emotionele dag. Tot op het laatst toe wist zij wat ze wilde. Met elkaar proostend op het leven is Anja vertrokken. Haar laatste woorden “zooo dit is goed”, zal ik nooit vergeten.

Maar op de avond van haar feest was ze er bij. Ze werd binnen gedragen door haar familie en vrienden. Mooie woorden die Anja typeerde werden uitgesproken en daarna barstte het feest los tot in de kleine uurtjes. Zo'n 300 man hebben uitbundig haar leven gevierd. Haar La Grande Finale was tot in de puntjes verzorgd en ademende haar leven en levenslust uit. Precies zoals iedereen haar kende. Dansen op de door haar uitgekozen muziek, meegenieten van de fotoreportage met fragmenten uit haar bijzondere leven. Anja had tot en met het laatste moment de regie. 

De reacties waren overweldigend. De meest gehoorde:
“als het mijn tijd is wil ik dit ook zo”
“het was precies wie zij was, totale regie hebbend, delen wat ze had in alle opzichten”

De volgende dag is zij onder begeleiding van haar vrienden naar het crematorium begeleidt en zeiden zij voor de deur vaarwel. Haar laatste wens is ook in vervulling gegaan. In de verschillende landen waar ze nog graag naar toe wilde gaan is haar as verstrooid.
Het plan is om elk jaar op haar sterfdag een drankje te doen in Anja’s favoriete café om herinneringen van deze bijzondere vrouw op te halen.