"Een rouw- en verliescoach? Hoezo doe niet zo gek, verlies, joh dat fix ik zelf wel”
Als coach merk ik vaak dat rouw- en verliesverwerking voor veel mensen een eenzame en complexe reis is. Ze worstelen met hun emoties, soms zonder echt te begrijpen wat er in hen omgaat of hoe ze verder moeten. In onze praktijk zie ik regelmatig hoe rouw alles in iemands leven kan raken: hun gedachten, hun lichaam en zelfs hun relaties. Het verlies van een geliefde, een baan, een droom of gezondheid kan iemand totaal ontwrichten. En toch hoor ik vaak dat mensen denken dat ze het allemaal alleen moeten oplossen.
Een vrouw die ik onlangs begeleidde, verloor haar partner na een kort maar heftig ziekbed. Ze was verbijsterd door de intensiteit van haar verdriet. Ze vertelde me dat ze zichzelf had voorgenomen "sterk te blijven" en niet al te veel te leunen op anderen, omdat ze dacht dat dat de juiste manier was om met het verlies om te gaan.
Toen ze bij me kwam, was ze uitgeput. Ze had al maanden geprobeerd haar emoties te onderdrukken, niet wetend hoe ze verder moest. Het leven voelde net als los zand in haar handen waar ze geen controle over had. Het idee dat ze alles zelf moest oplossen, had haar nog verder in haar rouw vastgezet.
Dit is iets wat ik vaak zie: de overtuiging dat rouw een proces is dat je alleen moet doorstaan, zonder hulp van buitenaf. Het is een misvatting die diep geworteld kan zijn. Mensen voelen zich soms onder druk gezet door culturele verwachtingen of hun eigen trots. Ze willen niet als zwak overkomen of het gevoel hebben dat ze anderen tot last zijn. Ze vertellen zichzelf dat ze sterk moeten zijn en denken dat hulp zoeken een teken is van falen. Het lijkt alsof ze bang zijn om hun kwetsbaarheid te tonen, alsof dat hen nog verder uit balans zou brengen.
Een andere cliënt, een man van middelbare leeftijd, verloor zijn baan na jarenlang in dezelfde sector te hebben gewerkt. Voor hem was het verlies van zijn werk niet alleen financieel een klap, maar ook een verlies van identiteit. Hij had jarenlang alles op eigen kracht gedaan, en nu zijn leven instorten, voelde het alsof hij tekort was geschoten. Zoals zovelen was hij vastberaden om het zelf maar op te lossen. Tegelijkertijd was hij diep gefrustreerd en bang voor de toekomst. Door een goede kennis van hem kwam hij op ons pad. In het eerste gesprek wat wij hadden vertelde hij dat om hulp vragen niet in zijn aard zat. Ook dacht hij zijn verdriet en angst zelf wel even te fixen zoals hij dat altijd met andere problemen ook had gedaan.
Daarnaast vond hij het woord “rouw” een rotwoord. Rouw hoort bij dood en er was niemand overleden. Hierover vertel ik je meer in het volgende blog.
Als coach zie ik het belang van begeleiding juist in dit soort situaties. Mensen hebben vaak niet door hoe rouw hun denken en doen beïnvloedt, en hoe diep het hun dagelijks leven kan verstoren. Coaching biedt hen de ruimte om te praten, te reflecteren en te voelen, zonder oordeel. In plaats van vast te lopen in hun emoties, help ik ze om stap voor stap door hun rouwproces te gaan. Het gaat niet om het "oplossen" van rouw, want rouw is geen probleem dat je even repareert. Het is een ervaring die tijd en aandacht nodig heeft, iets dat je doorleeft.
Tijdens onze sessies werken we samen aan het normaliseren van rouw. Ik vertel mensen dat het normaal is om door verschillende fases te gaan, zoals boosheid, verdriet, ontkenning en uiteindelijk aanvaarding. Het is geen lineair proces en soms kunnen emoties onverwacht terugkomen. Een van de meest waardevolle dingen die ik hen kan bieden, is het besef dat ze niet alleen door hun rouw heen hoeven te worstelen. Ze hoeven zich niet te schamen om hulp te zoeken, om hun verdriet te delen en om hun kwetsbaarheid te tonen.
Het werken met een coach kan voor hen een enorme opluchting zijn, omdat het hen helpt om hun gevoelens te erkennen en te accepteren, zonder dat ze zich schuldig voelen of denken dat ze sneller moeten "genezen" dan mogelijk is. Een vrouw vertelde me dat ze dankzij onze sessies eindelijk had geleerd dat het oké was om haar partner te missen, dat het geen teken van zwakte was maar van liefde. Voor haar was dat een doorbraak.
Wat mij steeds weer opvalt, is dat wanneer mensen eenmaal die stap zetten om hulp te zoeken, er ruimte ontstaat voor heling. Ze beginnen te zien dat rouw een proces is dat niet alleen verdriet brengt, maar ook kan leiden tot groei, veerkracht en zelfs een nieuwe betekenis in het leven. Coaching helpt hen om dit proces te omarmen, in plaats van ertegen te vechten.
Het is een eer om mensen door zo’n intiem en belangrijk proces te mogen begeleiden. Het mooiste moment in mijn werk als coach is wanneer iemand beseft dat ze niet alles alleen hoeven te doen, dat het delen van hun rouw niet alleen helend is voor henzelf, maar ook voor hun relaties met anderen. Samen doorlopen we dat proces, en iedere keer opnieuw zie ik hoe waardevol het is om die reis niet alleen af te leggen, maar met steun, richting en begrip.
Auteur: Monique van Melle